چکیده مقدمه 1 پاییز 90 دوره چهاردهم شماره سوم سندرم بالینی ایزوله میباشد. شایعترین نوع بیماری فرم میدهد (5 و 6).

Transcript

1 159 استفاده از بتا اینترفرون و هزینههای آن در بیماران مالتیپل اسکلروز استان فارس * علیرضا نیکسرشت صادق ایزدی عباس رحیمیجابری گروه مغز و اعصاب دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز * نویسنده مسو ول: شیراز میدان نمازی بیمارستان نمازی دفتر گروه مغز و اعصاب. پست الکترونیک: izadisad@yahoo.com چکیده دریافت: 89/10/27 کد پستی: پذیرش: 90/7/12 تلفن و نمابر: مقدمه: بیماری مالتیپل اسکلروز یک بیماری التهابی و میلینزدای سیستم عصبی مرکزی میباشد و شایعترین علت ناتوانی در افراد جوان بعد از تروما میباشد. در حال حاضر ترکیبات بتا اینترفرون به عنوان خط اول درمان بیماری اماس مورد استفاده قرار میگیرند. تفاوت چشمگیری بین کشورهای ثروتمند با دیگر کشور در استفاده از این دارو دیده میشود. هدف از این مطالعه بررسی میزان استفاده و هزینههای درمان با بتا اینترفرون در بیماران دچار اماس در استان فارس میباشد. روش کار: در یک مطالعه توصیفی تمام بیمارانی که نیاز به درمان با اینترفرون در آنها توسط کمیته اماس دانشگاه علوم پزشکی شیراز تا یید شده بود مورد مطالعه قرار گرفتند. یافتهها: در مجموع 1792 نفر بیمار داروی بتا اینترفرون مصرف میکردند که بیشترین داروی مصرفی سینوکس (%28) و کمترین دارو رسیژن (%2/9) بود. در مجموع 587 بیمار (%33/1) داروی ایرانی و 1185 بیمار (%66/9) داروی خارجی استفاده میکردند که البته از سال 1385 تا 1388 این نسبت رو به افزایش بوده است. هزینه سالانه درمان بیماران حدود 126 میلیارد ریال میباشد. نتیجهگیری: در استان فارس تعداد بسیار زیادی از بیماران مبتلا به اماس از داروهای بتا اینترفرون استفاده میکنند. در سالهای اخیر مصرف نوع ایرانی داروها به صورت قابل ملاحظهای افرایش یافته است ولی علیرغم این موضوع در حال حاضر بیش از نیمی از این بیماران در استان فارس از داروهای خارجی استفاده میکنند. هزینه سالانه این داروها برای درمان بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز استان فارس بسیار زیاد (بالغ بر 126 میلیارد ریال) میباشد. گلواژگان: مالتیپل اسکلروز بتا اینترفرون هزینهها مقدمه ما( 1 بیماری مالتیپل اسکلروز اس) یک بیماری التهابی و میلینزدای سیستم عصبی مرکزی میباشد و شایعترین علت ناتوانی در افراد جوان بعد از تروما میباشد (1). شایعترین سن بیماری 20 تا 40 سال و در زنان حدود -2 3 برابر بیشتر از مردان میباشد (2). شیوع بیماری در کشورهای مختلف متفاوت میباشد. پیشتر ایران جزو کشورهایی با شیوع پایین در نظر گرفته میشد ولی در مطالعاتی که به تازگی انجام شده است شیوع بیماری حداقل 51/9 در صد هزار نفر در تهران و 73/3 در صد هزار نفر در اصفهان گزارش شده است (3 و 4). متا سفانه از میزان شیوع بیماری در استان فارس آماری در دست نیست. چندین نوع مختلف از بیماری اماس وجود دارد که شامل فرم عودکننده- بهبود یابنده پیشرونده اولیه پیشرونده ثانویه و 2 سندرم بالینی ایزوله میباشد. شایعترین نوع بیماری فرم عودکننده- بهبود یابنده میباشد که حدود %85 موارد را تشکیل میدهد (5 و 6). 2 Clinically Isolated Syndrome پاییز 90 دوره چهاردهم شماره سوم 1 Multiple Sclerosis

2 و( استفاده از بتااینترفرون و هزینههای آن در در حال حاضر ترکیبات بتا اینترفرون و گلیاتیامراستات به عنوان خط اول درمان بیماران اماس میباشد. ترکیب ات 3 بتااینترفرون شامل بتااینترفرون یک a به نامهای آونکس و 5 4 ربیف بیوسیمیلارهای ایرانی آن به نامهای سینووکس و رسیژن ( و بتا اینترفرون یک b به نام بتافرون (بتاسرون ( میباشد. هر چند همه این ترکیبات تا حدودی در بیماران دچار اماس خصوصا فرم عودکننده- بهبود یابنده مو ثرند اثر داروی بتافرون و ربیف (رسیژن) تا حدودی بیشتر از آونکس و سینووکس میباشد (7). در کارآزماییهای بالینی کنترل شده همه این ترکیبات باعث کاهش عود بیماری تا %30 و همچنین کاهش شدت حملات و کاهش فعالیت بیماری و تعداد ضایعات در امارآی شدهاند (6 و 8). هر چند این داروها بسیار گران میباشند استفاده منطقی و صحیح از آنها میتواند باعث بهبود روند بیماری اماس گردد (8 ). در خصوص طول مدت درمان با این داروها اتفاق نظر وجود ندارد. بعضی از جاها این دارو در دورهای نامحدود و در کشورهایی مثل آلمان و آمریکا در دورههای درمانی -4 8 سال مصرف میشود (13-9 ). در سال 1993 بتاسرون اولین اینترفرونی بود که در درمان بیماری اماس 9 مورد تا یید مو سسه غذا و داروی امریکا قرار گرفت (13). داروی بتااینترفرون از سال 1995 در ایران در دسترس بیماران قرار گرفت (14 ). البته لازم به ذکر است که داروهای ایرانی سینووکس از نیمه دوم سال 1385 و رسیژن از سال 1388 وارد بازار گردید. در یک مطالعه نشان داده شده است که تفاوت چشمگیری بین کشورهای ثروتمند با دیگر کشورها در میزان استفاده از داروی بتااینترفرون وجود دارد (15). ولی در مطالعهای که در ایران صورت گرفته است میزان استفاده از این داروها حتی بیشتر از کشورهای ثروتمند بوده است (14 ). پیشتر تمام این داروها از خارج وارد میشد ولی از چند سال قبل نوع ایرانی دارو به نامهای سینووکس و رسیژن وارد بازار گردید. هر چند در ایران بیماری اماس جزو بیماری خاص محسوب میگردد و عمده هزینه آن از طرف دولت و بیمهها پرداخت میشود در حال حاضر بیشتر کشورها با توجه به منابع مالی محدود خود سعی در استفاده بهینه از این منابع در مجله پژوهشی حکیم قسمتهای مختلف از جمله حوزه سلامت دارند و این امر شامل کشور ما نیز میباشد. هدف این مطالعه با در نظر گرفتن این واقعیت و همچنین قیمت بسیار گران داروهای بتااینترفرون بررسی میزان استفاده و هزینههای درمان با این داروها در بیماران دچار اماس در استان فارس که یکی از استانهای بزرگ کشور است میباشد. امید است که نتایج این مطالعه مورد استفاده سیاستگذاران حوزه سلامت و درمان و همچنین پزشکان در خصوص تجویز منطقی داروها قرار گیرد. روش کار این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی و گذشتهنگر و با استفاده از بانک اطلاعاتی موجود در کمیته تخصصی اماس بیماران خاص دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است. کلیه بیماران دچار بیماری مالتیپل اسکروز که بیماری آنها تشخیص داده شده و مصرف داروی بتااینترفرون توسط پزشکان متخصص مغز واعصاب برای آنها تجویز شده بود توسط کمیته اماس مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند و در صورتی که کلیه معیارهای لازم برای شروع داروی اینترفرون را داشتند مصرف داروی اینترفرون برای آنها تا یید گردید. اطلاعات لازم در خصوص بیماران دچار مالتیپل اسکروز شامل سن جنس نوع بیماری اماس سال شروع دارو و نوع اینترفرون مصرفی شامل انواع ایرانی آن یعنی سینووکس و رسیژن و انواع خارجی آن یعنی آونکس ربیف و بتاسرون از این بانک اطلاعاتی استخراج گردید. این بانک اطلاعاتی شامل همه بیمارانی است که از سال 1375 تا نیمه اول سال 1389 اطلاعات آنها ثبت شده است. علاوه بر آن با توجه به قیمت داروهای اینترفرون هزینههای درمان با این داروها نیز مورد محاسبه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. قیمت هر کدام از داروها با توجه به قیمت این داروها در س لا 1389 از معاونت درمان دانشگاه و داروخانه ویژه استعلام گردید. سپس اطلاعات به دست آمده توسط نرمافزار SPSS 15 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج از 1857 بیماری که متخصصین مغز و اعصاب برای آنها داروی بتااینترفرون تجویز کرده بودند مصرف دارو در 1792 بیمار (%96/49) توسط کمیته اماس دانشگاه مورد تا یید قرار گرفت و در 65 بیمار (%3/51) نیز مصرف دارو مورد تا یید قرار نگرفت. داروهای تجویز شده شامل پنج نوع مختلف داروی بتااینترفرون شامل سه نوع خارجی به نام آونکس ربیف و 3 Avonex 4 Rebif 5 Cinovex 6 Recigen 7 Betaferon 8 Betaseron 9 FDA

3 161 علیرضا نیکسرشت و همکاران بتافرون و دو نوع ایرانی به نام سینوکس و رسیژن بود. از مجموع 1792 بیمار که مصرف دارو برای آنها تا یید شده بود 20 بیمار به دلیل معلوم نبودن نوع دارو از مطالعه خارج شدند. در 1772 بیمار باقیمانده 343 بیمار (%17/9) داروی آونکس 536 بیمار (%28) داروی سینوکس 392 بیمار (%20/5) ربیف 450 بیمار (%25/4) بتاسترون و 51 نفر (%2/9) داروی رسیژن استفاده میکردند. در مجموع 587 بیمار (%33/1) داروی ایرانی و 1185 بیمار (%66/9) داروی خارجی استفاده میکردند. %72/8 بیمارانی که دارو استفاده میکردند دچار نوع عودکننده- بهبود یابنده %14/7 دچار نوع پیشرونده ثانویه %9/7 دچار نوع پیشرونده اولیه و %2/9 دچار سندرم کلینیکی ایزوله بیماری مالتیپل اسکلروز بودند. به علاوه 271 بیمار (%14/6) که دارو مصرف میکردند قادر به راه رفتن برای مسافت 100 متر نبودند. %78/6 از کسانی که دارو میگرفتند زن و %21/4 مرد بودند ولی از نظر نوع داروی مصرفی بین مردان و زنان تفاوت معناداری مشاهده نگردید (0/136=p ). در نوع پیشرونده اولیه و ثانویه بیشترین داروی مصرفی بتاسرون بود (به ترتیب: %43/3 و %39). در نوع عودکننده- بهبود یابنده سینووکس بیشترین داروی مصرفی بود. از نظر سنی %86/3 بیمارا ین که دارو میگرفتند بین 20 تا 40 سال قرار داشتند ولی از نظر نوع داروی مصرفی تفاوت معناداری بین گروههای سنی مختلف مشاهده نگردید (0/082=p). در مورد نوع داروی مصرفی از سال 1385 تا 1388 مصرف داروی آونکس از %16/6 به %10/1 کاهش یافت و مصرف داروی سینووکس از %22/7 به %45 افزایش پیدا کرد. مصرف ربیف نیز از %26/4 به %9/3 کاهش یافت و مصرف بتاسترون از %34/4 به %21/7 رسید و مصرف رسیژن نیز از صفر درصد به %14 رسید. بنابراین در سال 1388 برای حدود %59 بیماران داروی ایرانی شامل سینوکس %45 و رسیژن %14 تجویز گردید و برای % 41 بیماران داروی خارجی تجویز شد که تمام این تغییرات کاملا معنادار بود (0/0001 =p ). هزینه ماهانه درمان با داروهای بتااینترفرون با توجه به قیمت سال 1389 برای هر بیمار به شرح زیر بود: آونکس 400 هزار تومان سینوکس 350 هزارتومان ربیف 645 هزار تومان بتاسرون 825 هزار تومان و رسیژن 540 هزار تومان (میانگین 552 هزار تومان و انحراف معیار 191/85). با توجه به این که بیشتر بیماران تحت پوشش بیمه هستند حدود %30 هزینه توسط بیمار و باقیمانده آن توسط بیمهها پرداخت میشود. البته این میزان بسته به نوع دارو تا حدودی متفاوت میباشد. هزینه ماهانه داروهای بتااینترفرون برای کل بیماران استان فارس 9/001/765/000 ریال و هزینه سالانه حدود 126/176/500/000 ریال برآورد گردید. همچنین بیش از %70 داروی مصرفی مربوط به شهرستان شیراز و بقیه مربوط به سایر شهرستانهای استان بود. بحث 10 در مطالعهای که توسط پالش و همکاران در سال 1387 در تهران انجام شد از بیمارانی که داروی اینترفرون استفاده میکردند %53 دچار نوع عودکننده- بهبود یابنده بودند و در این گروه بیشترین داروی مصرفی آونکس (%69/7) و بعد بتاسرون (%15/7) و ربیف (%14/6) بود (14). در مطالعه ما در استان فارس %72/8 دچار نوع عودکننده- بهبود یابنده بودند و در این گروه سینوکس بیشترین داروی مصرفی بود (%28). و داروهای بتاسرون %25/4 ربیف %20/5 اونکس %17/9 و رسیژن %2/9 در ردههای بعدی بودند. در مجموع %45/9 بیماران داروی اونکس یا سینوکس مصرف میکردند. هر چند در این مطالعه نیز مصرف داروی سینووکس یا آونکس بیشترین گروه مصرفی بود در مقایسه با مطالعه پالش و همکاران مصرف داروهای با دوز بالا- فرکانس بالا (داروهای رسیژن ربیف و بتاسرون) در مطالعه ما بیشتر بود (%30/3 در مطالعه پالش و %54/1 در مطالعه حاضر). لذا با توجه به این که مصرف داروهای بتافرون با دوز بالا- فرکانس بالا در پیشگیری از حملات و کاهش ناتوانی و ضایعات امآرآی مو ثرتر است (16 و 17) در استان فارس مصرف این گروه دارویی بیشتر از مصرف در تهران بوده است. در مطالعه دیگری که توسط دکتر کلانی و همکاران انجام شد (18) نیز داروی آونکس بیشترین مصرف را داشته است. در مطالعه حاضر هر چند مصرف نوع ایرانی دارو (سینووکس) بیشتر بود باز این گروه دارویی (سینووکس و اونکس) بیشترین مصرف را داشته است. از دلایل مصرف بیشتر این گروه دارویی میتوان به نحوه استفاده راحتتر (مصرف هفتگی) و هزینه کمتر آن اشاره کرد. هزینه ماهانه درمان با داروهای بتااینترفرون برای هر بیمار به طور متوسط 552 هزار تومان بوده است که گرانترین دارو بتاسرون و ارزانترین آن سینووکس میباشد. هزینه درمان با داروهای بتاسرون حدود دو و نیم برابر هزینه درمان با سینووکس میباشد. لذا لازم است که علاوه بر شرایط و وضعیت بیمار شرایط اقتصادی بیمار نیز در تجویز داروی مصرفی لحاظ 10 Palesh پاییز 90 دوره چهاردهم شماره سوم

4 ) استفاده از بتااینترفرون و هزینههای آن در گردد. شاید یکی از دلایل افزایش میزان مصرف داروهای ساخت داخل توجه به این موضوع بوده باشد. با توجه به این که هزینه درمان دارویی سالانه بیماران اماس با داروهای بتااینترفرون در استان فارس در حال حاضر حدود 126 میلیارد ریال میباشد که حدود یک چهارم هزینه کل مربوط به داروهای ایرانی و حدود سه چهارم مربوط به هزینه داروهای خارجی میباشد این امر باعث خروج مقادیر زیادی ارز از کشور میگردد. از طرفی در سال 1388 این نسبت معکوس گردیده است به طوری که در سال 1388 برای حدود %60 بیماران داروی ایرانی و برای حدود %40 داروهای خارجی تجویز گردید. در خصوص نوع داروی مصرفی در انواع بیماری اماس در این مطالعه بیشترین داروی مورد استفاده در نوع پیشرونده اولیه و ثانویه داروی بتاسرون بود که شاید نشاندهنده این واقعیت است که با توجه به ماهیت پیشرونده این بیماری داروهای با دوز بالا و فرکانس بالا مورد استفاده قرار گرفته است تا از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. از طرفی با توجه به این که مو ثر بودن داروهای بتااینترفرون عمدتا برای بیماران با نوع عودکننده- بهبود یابنده و سندرم کلینیکی ایزوله به اثبات رسیده است (21-19) و در نوع پیشرونده بیماری داروهای بتااینترفرون اثر چندانی روی سیر بیماری ندارند (24-22 لذا پیشنهاد میگردد مصرف این داروها در این گروه از بیماران (نوع پیشرونده) مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد. مجله پژوهشی حکیم نتیجهگیری داروی بتااینترفرون برای بیماران دچار اماس در استان فارس به صورت چشمگیری مورد استفاده قرار میگیرد. از طرفی داروهای بتااینترفرون جزو داروهای بسیار گران میباشند. هزینه سالانه این داروها برای درمان بیماران مالتیپل اسکلروز استان فارس نیز بسیار زیاد (بالغ بر 126 میلیارد ریال) میباشد. در سالهای اخیر مصرف نوع ایرانی داروها به صورت قابل ملاحظهای افزایش یافته است ولی علیرغم این موضوع در حال حاضر بیش از نیمی از این بیماران در استان فارس از داروهای خارجی استفاده میکنند. با در نظر گرفتن این نکته و این که این داروها تنها حدود %30 بر روی روند بیماری اثرگذار هستند و تنها برای نوع عودکننده- بهبود یابنده و سندرم کلینیکی ایزوله بیماری مورد تا یید قرار گرفتهاند لازم است دقت و نظارت بیشتری در خصوص تجویز این داروها به عمل آید. تشکر و قدردانی در پایان لازم است که از همکاری صمیمانه جناب آقای دکتر درویشی مسو ول محترم واحد بیماران خاص دانشگاه علوم پزشکی شیراز و همکاران محترم واحد پژوهشهای بالینی بیمارستان نمازی کمال تقدیر و تشکر را داشته باشیم. References 1- Compston A, Coles A. Multiple sclerosis. Lancet 2008; 372(9648): Weiner HL. Multiple sclerosis is an inflammatory T-cellmediated autoimmune disease. Arch Neurol 2004; 61(10): Sahraian MA, Khorramnia S, Ebrahim MM, Moinfar Z, Lotfi J, Pakdaman H. Multiple sclerosis in Iran: a demographic study of 8,000 patients and changes over time. Eur Neurol 2010; 64(6): Etemadifar M, Maghzi AH. Sharp increase in the incidence and prevalence of multiple sclerosis in Isfahan, Iran. Mult Scler 2011; 17(8): Kremenchutzky M, Rice GP, Baskerville J. The natural history of multiple sclerosis: a geographically based study: observations on the progressive phase of the disease. Brain 2006; 129: Roach ES. Is multiple sclerosis an autoimmune disorder? Arch Neurol 2004; 61(10): Nikfar S, Rahimi R, Abdollahi MA. Meta-analysis of the efficacy and tolerability of interferon-β in multiple sclerosis, overall and by drug and disease type. Clin Ther 2010; 32(11): Amato MP. Pharmacoeconomic considerations of multiple sclerosis therapy with the new disease-modifying agents. Expert Opin Pharmacotherapy 2004; 5(10): Goodin DS, Frohman EM, Garmany GP. Disease modifying therapies in multiple sclerosis: Report of the Therapeutics and Technology Assessment Subcommittee of the American Academy of Neurology and the MS Council for Clinical Practice Guidelines. Neurology 2002; 58(2): Barbero p, Verdun E, Bergui M, Pipieri A, Clerico M, Cucci A. High dose frequently administered interferon beta therapy for relapsing remitting multiple sclerosis must be maintained over the long term, the interferon beta dose reduction study. Neurol sci 2004; 222(1): Herndon RM, Rudick RA, Munschauer FE, Mass MK, Coasts ME. Eight year immunogenicity and safety of interferon beta 1a Avonex treatment in patients with multiple sclerosis. Mult Scler 2005; 11(4): Fernandez O, Arbizu T, Izquierdo G, Yelamos A, Gata JM. Clinical benefits of interferon beta 1a in relapsing remitting multiple sclerosis phase 4 study. Acta Neurol Scand 2003; 107(1): Kunze AM, Gunderson BW, Gleason PP, Heaton AH, Jonson SV. Utilization, cost trends, and member cost-share for self-inject able drugs--pharmacy and medical benefit

5 163 spending from 2004 through Multiple sclerosis 2007; 13(9): Palesh M, Jonson PM, Jamshidi H, Wettermark BJ, Tomson G. Diffusion of interferon beta in Iran and its utilization in Tehran. Pharmacoepidemiology and Drug Safety 2008; 17 (9): Packer C, Simpson S, Stevens A. International diffusion of new health technologies: a ten-country analysis of six health technologies. Int J Technol Assess Health Care 2006; 22 (4): Durelli L, Verdun E, Barbero P, Bergui M, Versino E, Ghezzi A, et al. Every-other-day interferon beta-1b versus once-weekly interferon beta-1a for multiple sclerosis: results of a 2-year prospective randomized multi-centre study (INCOMIN). Lancet 2002; 359(9316): Koch-Henriksen N, Sorensen PS, Christensen T, Frederiksen J, Ravnborg M, Jensen K, et al. Randomized study of two interferon-beta treatments in relapsing remitting multiple sclerosis. Neurology 2006; 66(7): Kalanie H, Gharagozli K, Kalanie AR. Multiple sclerosis: report on 200 cases from Iran. Mult Scler 2003; 9(1): Kappos L, Polman CH, Freedman MS, Edan G, Hartung HP, Miller DH, et al. Treatment with interferon beta-1b delays conversion to clinically definite and McDonald MS علیرضا نیکسرشت و همکاران in patients with clinically isolated syndromes. Neurology 2006; 67(7): Kappos L, Freedman MS, Polman CH, Edan G, Hartung HP, Miller DH, et al. Effect of early versus delayed interferon beta-1b treatment on disability after a first clinical event suggestive of multiple sclerosis: a 3-year follow-up analysis of the BENEFIT study. Lancet 2007; 370 (9585): Bauer L, Dahms S, Lanius V, Pohl C, Sandbrink R. Randomized double-blind placebo-controlled study of interferon beta-1a in relapsing/remitting multiple sclerosis. PRISMS (Prevention of Relapses and Disability by Interferon beta-1a Subcutaneously in Multiple Sclerosis) Study Group. Lancet 1998; 352(9139): Kappos L, Weinshenker B, Pozzilli C, Thompson AJ, Dahlke F, Beckmann K et al. Interferon beta-1b in secondary progressive MS: a combined analysis of the two trials. Neurology 2004;63(10): Leary SM, Miller DH, Stevenson VL, Brex PA, Chard DT, Thompson AJ. Interferon beta-1a in primary progressive MS: an exploratory, randomized, controlled trial. Neurology 2003; 60(1): Panitch H, Miller A, Paty D, Weinshenker B. Interferon beta-1b in secondary progressive MS: results from a 3-year controlled study. Neurology 2004; 63(10): پاییز 90 دوره چهاردهم شماره سوم

6 استفاده از بتااینترفرون و هزینههای آن در Usage and Costs of Treatment with Beta Interferon among Patients with Multiple Sclerosis in Fars province Nikseresht A (MD), Izadi S (MD), Rahimi jaberi A (MD) Abstract Department of Neurology, Medical School, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran Received: 17 Jan 2011, Accepted: 4 Oct 2011 Introduction: Multiple Sclerosis is an inflammatory and demyelinating disease of central nervous system. It is the second most common cause of disability in young adults after trauma. Nowadays, Beta- Interferons are used as the best choice of disease modifying therapy in patients with relapsing-remitting multiple sclerosis. There is a remarkable difference in the uses of these medications between developed and developing countries. The purpose of this study was to evaluate the rate and costs of treatment with Beta- Interferon in patients with MS in Fars Province. Methods: In a descriptive study, all patients who were registered in Shiraz multiple sclerosis society, and were treated with Beta-Interferon (confirmed by the MS Committee of Shiraz University of Medical Sciences) were recruited to the study. Results: A total of 1791 patients had received Beta-Interferon. The most and the least types of the medications used by the patients were Cinovex (28%) and Resigen (2.9), respectively. Many patients (No=587; 33.1%) used Iranian brand of interferon (Cinovex and Recigen) and 1185 patients (67.9%) used medications made in other countries. Prescription of Iranian brands of medications was considerably increased from 2006 to The annual costs of treatment with Beta-interferon were approximately 126 milliard Rials. Conclusion: A Majority of the MS patients used Beta-Interferon in Fars Province. In recent years, usage of Iranian brand of beta interferon has been largely increased. Despite this fact, more than half of Iranian patients received Beta-Interferons which were made in other countries. Annual cost of these medications was high (more than 126 milliard Rials) in Fars province. Key words: Multiple Sclerosis, Beta-Interferon, costs Please cite this article as follows: Nikseresht A, Izadi S, Rahimi jaberi A. Usage and Costs of Treatment with Beta Interferon among Patients with Multiple Sclerosis in Fars province. Hakim Research Journal 2011; 14(3): Corresponding Author: Neurology department, Namazi hospital, Shiraz. Postal code: Tel & Fax: izadisad@yahoo.com مجله پژوهشی حکیم